Τάρας ή Τάραντας

(Taranto). Πόλη της Ιταλίας στην επαρχία της Πούλιας. Είναι χτισμένη στον ομώνυμο κόλπο και χωρίζεται σε δύο πόλεις, την παλαιά και τη νέα. Ο T., στον οποίο βρίσκεται ναύσταθμος του ιταλικού στόλου, οφείλει την ονομασία του στην ομώνυμη ελληνική αποικία από την οποία σώζονται η ακρόπολη και αρκετά ερείπια. Η αποικία αυτή ιδρύθηκε, κατά τη μυθολογία, από τον Τάραντα, γιο του Ποσειδώνα, που σώθηκε με τη βοήθεια του πατέρα του από ναυάγιο και τον οδήγησε εκεί ένα δελφίνι. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, πρώτος οικιστής της πόλης ήταν ο εγγονός του Μίνωα, Τάρας, ο οποίος έφτασε εκεί με Κρήτες αποίκους. Αλλά πιθανότερη θεωρείται μια τρίτη παράδοση, που λέει πως χτίστηκε από τον Ηρακλείδη, Φάλανθο, που οδήγησε εκεί τους Παρθενίες από τη Σπάρτη γύρω στο 708 π.Χ. Αφού ήρθε σε σύγκρουση με τη Ρώμη το 282 π.Χ. και προκάλεσε τον πόλεμο ανάμεσα στη Ρώμη και τον Πύρρο, ο Τ. κατακτήθηκε τελικά από τη Ρώμη το 272 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Δεύτερο Καρχηδονικό Πόλεμο. Κυριεύτηκε από τον Αννίβα και έπειτα πάλι από τον Ρωμαίο Φάβιο τον Μελλητή. Από τα σύγχρονα μνημεία το αξιολογότερο είναι ο καθεδρικός και το φρούριο της πόλης (Καστέλο). Ο T., εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης, γνώρισε πολλούς κατακτητές, μεταξύ των οποίων Ισπανούς και Γάλλους, θεωρείται η ασφαλέστερη ναυτική βάση της Ιταλίας γι’ αυτό και η Γαλλία αποπειράθηκε πολλές φορές να εγκαταστήσει εκεί ναυτικές δυνάμεις. Το 1860 την πόλη κατέλαβαν οι Γαριβαλδινοί. Στη διάρκεια του A’ Παγκοσμίου πολέμου έγινε βάση των συμμάχων στη Μεσόγειο. Από τη βάση αυτή εφοδιαζόταν η συμμαχική στρατιά της Μακεδονίας. Στον τελευταίο πόλεμο βομβαρδίστηκε πολλές φορές και στις 11 Νοεμβρίου 1940 βυθίστηκαν εκεί από τους βομβαρδισμούς μεγάλες μονάδες του ιταλικού στόλου. Στην ίδια πόλη, στις 23 Σεπτεμβρίου 1943 υπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ Ιταλίας και Αγγλοαμερικανών για τη συνεργασία του ιταλικού στόλου με τον συμμαχικό. Υστερομεσαιωνικό φρούριο της πόλης του Τάραντα. Μερική άποψη του ιταλικού λιμανιού του Τάραντα.